ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ...

Την Παρασκευή που μας πέρασε ένιωσα, με αφορμή την πρωτοφανή διαδικτυακή κινητοποίηση για το θάνατο της Αμαλίας, ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ που είμαι μέλος μιας κοινότητας, αυτής των ελλήνων bloggers. Είναι πολύ περίεργο αυτό το συναίσθημα «βροντερής» συστράτευσης με ανθρώπους που δε γνωρίζεις ενάντια στην αναξιοπρέπεια, το θάνατο και τη λήθη. Και ταυτόχρονα είναι περισσότερο έντονη από ποτέ η αίσθηση ότι αρκετοί από εμάς, πέρα από τις «μικρές» καθημερινές, εξατομικευμένες αγωνίες και ανασφάλειες έχουμε κρατήσει αλώβητο έναν μικρό χώρο «ηθικής» αίσθησης. Μιας «ηθικής» αίσθησης που μας επιτρέπει ν’ αφουγκραζόμαστε, να συγκινούμαστε, να οργιζόμαστε, να δηλώνουμε συμμέτοχοι σε πράγματα που υπερβαίνουν τη μικρότητά μας.

Ναι το γνωρίζω, η Αμαλία θα ξεχαστεί...τόσο γρήγορα όσο υποδηλώνει ο τίτλος του τελευταίου της post. Το Σύστημα αξιοπρεπούς Υγειονομικής περίθαλψης συν-μετρητής ενός «διαφορετικού», πέρα από το Κατά Κεφαλήν Εισόδημα, δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης θα παραμείνει ερμητικά «κλειστό» για τους μη έχοντες. Και οι τυμβωρύχοι θα ανακαλύψουν, ήδη ανακάλυψαν, για ακόμη μια φορά «χρυσό» πίσω από τον ανθρώπινο πόνο.
Όμως, αυτή η πρωτόγνωρη διαδικτυακή κινητοποίηση από ανθρώπους τόσο ετερόκλητους μεταξύ τους με κοινό γνώμονα το ήθος της απλότητας και της ανωνυμίας είναι η ζωντανή παρακαταθήκη, η παραδειγματική συμπεριφορά που, δοθείσης ευκαιρίας, θα ενεργοποιηθεί πάλι. Αυτό είναι το μοναδικό «φωτεινό», κατά τη γνώμη μου, σημείο σε όλη αυτή την ιστορία.

Η Αμαλία πέθανε αφού πρώτα υπέφερε. Στο χέρι μας είναι να σώσουμε, την επόμενη φορά πια, και τον Άνθρωπο και την Ανθρωπινότητα!!!

ΥΓ1. Επειδή σε αυτή την προσπάθεια δεν είμαστε όλοι ίσοι, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την «κατάθεση ψυχής» των ανθρώπων που φέρουν την ευθύνη οργάνωσης αυτής της προσπάθειας. Αναφέρομαι σε όλους τους συντελεστές του blog «Για την Αμαλία».
ΥΓ2. Δυστυχώς στην προσπάθεια αυτή δεν μπορώ να συμπεριλάβω τον κύριο Γιώργο Κρόγια που επιμελήθηκε τα, εξαιρετικά ομολογουμένως, βίντεο που «ανέβηκαν» στο youtube εξαιτίας της «εκθαμβωτικής» υπενθύμησης της κομματικής του ταυτότητας στο σχόλιο που άφησε στο blog του κυρίου Βενιζέλου.
ΥΓ3. Απογοητευτικός επίσης ο πολύς κύριος Βενιζέλος, ο οποίος σε μια υποκριτική επίδειξη αναντίστοιχη προς τον βαθμό ευφυίας του, μας πληροφορεί ότι κατέθεσε όλο το περιεχόμενο του ιστολογίου της Αμαλίας στη Βουλή προς κοινοβουλευτικό έλεγχο. Αλήθεια, το κατέθεσε σαν περιπτωσιολογική ή σαν παραδειγματική αναφορά; Και αν το κατέθεσε για τον δεύτερο λόγο, ποιά δικαιολογία υπάρχει για τη μακάρια αδιαφορία - άγνοια που βασιλεύει στην Ελληνική Βουλή;