.jpg)
Όταν «κλείνει» ένα καφέ «ανοίγει» μια τράπεζα. Το καφέ «Ciao» στον πεζόδρομο της πλατείας - μια είναι η πλατεία – δίνει τη θέση του σε υποκατάστημα της τράπεζας Marfin-Εγνατία. Λογικό και στο «πνεύμα» της εποχής ακούγεται.
Μόνο που...Αυτό που καμμία τράπεζα, κανένα νέο μέσο, κανένα blog δεν μπορεί να υποκαταστήσει είναι η αμεσότητα της ανθρώπινης επαφής. Όσο πιο πολύ αυτή εκλείπει τόσο περισσότερο θα αναπληρώνετε με υποκατάστατα. Υλικά αγαθά αλλά και άυλα, προϊόντα κουλτούρας και εμπειρίες θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν ακατάπαυστα το υπετροφικό «εγώ» του Δυτικού καταναλωτή της μαζικής εποχής.
Γιατί ο σύγχρονος υπεράνθρωπος αγωνίζεται, εμφορούμενος από την ίδια «θέληση για δύναμη» που ο Νιτσεϊκός προκάτοχός του χαρακτήρισε ως «χαρούμενη» γνώση, να εξορκίσει το «σκοτεινό» πέπλο της μοναξιάς που τον τυλίγει. Η κραυγή της υπαρξιακής του αγωνίας θα παραμένει το επτασφράγιστο, εντός των τειχών, μυστικό που ο ίδιος, με περισσό ζήλο, ορθώνει...
13 σχόλια:
Μπορείτε παρακαλώ να μας δώσετε μια τράπεζα?
Μετά έρχονται και οι ανθρώπινες επαφές και οι καρακουλτουριάρικοι διάλογοι περί Νίτσε.
Και περί Μπρέχτ μη σας πούμε!
Σμούτς!
Καλό μήνα βρε!!!
Καλό μήνα 7...Ολόκληρη την θέλεις την τράπεζα ή αρκεί το υποκατάστημα;
ΥΓ. To Ciao ήταν πολύ "ζεστό" μαγαζί. Κρίμα που έκλεισε...
Διαφωνώ σχετικά. Τα υποκατάστατο που λες (ενσύρματο και ασύρματο τηλέφωνο, διαδικτυακή επαφή) δεν υποθαιστούν την επικοινωνία, αντίθετα την επεκτείνουν και τη βελτιώνουν. Πώς αλλιώς θα μιλούσαμε και θα ανταλλάσαμε απόψεις;
Μιλάμε και ανταλλάσουμε απόψεις ή "πληθωρίζουμε" τον προφορικό λόγο?
Μήπως εκεί που η αφθονία είναι δεδομένη και όχι ζητούμενο,εμείς απλά επαναπαυόμαστε στην ευκολία που γίνεται συνήθεια του "εύκολου και πολυχρηστικού" και ψιλο-ανεπίγνωστα υποβιβάζουμε την ποιότητα-άρα και το νόημα των πργμάτων?
υγ.Ψάχνουμε έστω και ένα sms που να φλογίζεται από την κομψότητα μιας επιστολής των παλαιών καιρών...
Δείμο.... σαφώς και οι τεχνολογικές εξελίξεις δημιουργούν νέες δυνατότητες επικοινωνίας. Όμως θα πρέπει να παραδεχτείς ότι καθιστούν ταυτόχρονα λιγότερο επιτακτική την ανάγκη της άμεσης, σωματικοπνευματικής επαφής. Αυτή την απουσία ήθελα να τονίσω μαζί με τον επακόλουθο κοινωνικό κατακερματισμό σε αυτάρκεις(;) ατομικές οντότητες.
Διαφωνείς ακόμα;
7...η ευκολία της επικοινωνίας που αναφέρεις είναι ένα ζήτημα. Όμως θα πρέπει να σκεφτείς ότι η αισθητική που αναφέρεις στην τελευταία σου παράγραφο ως απουσία, συνιστά χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας ηδονιστικής αντίληψης περί βίου. Σε αυτή την περίπτωση η ανακάλυψη της ουσίας δεν είναι το ζητούμενο.
Μικρέ μας Ζντάνοφ,
Η Αισθητική ως εμπειρική Πράξη είναι ο γνώμονας της διαλεκτικής εναρμόνισης στις σχέσεις των πραγμάτων (προσώπων,καταστάσεων,etc,etc...).
Αποτελεί αισθητήριο με το οποίο προσλαμβάνουμε τον κόσμο και μηχανισμός με τον οποίο κατανοούμε,κατηγοριοποιούμε και ερμηνεύουμε τα γύρω και τα μέσα μας.
Συνεπώς η Ουσία και η προσέγγισή της αποτελεί Πράξη Αισθητικής.
Η Ηδονιστική διάσταση περί βίου που θέτεις εσύ,πιθανώς να αφορά τις σχολές Αμάραντου,σίγουρα όμως όχι εμάς,τα πονοκεφαλιασμένα απόψε επτά.
7...τα έχεις ελαφρώς μπερδεμένα.
Η σύνδεση αισθητικής και διαλεκτικής συνιστά μετανεωρική σύλληψη και αφορά αυτονομημένα υποκείμενα τα οποία εκδιπλώνουν χωρίς εξωτερικούς περιορισμούς την προσωπικότητά τους στα πλαίσια της αυτοπραγμάτωσης. Η έννοια λοιπόν της αυτοπραγμάτωσης, γιατί μάλλον σε αυτήν αναφέρεσαι, δεν μπορεί παρά να είναι σχετικιστική και ηδονιστική.
Παλαιότερα, στον Μάρξ για παράδειγμα, όπου επικρατεί η νεωτερική-ενοποιητική ιδέα του Λόγου ως τέλους της ιστορίας η σύνδεση αισθητικής και διαλεκτικής είναι αδιανόητη. Εκεί το ρόλο της διαλεκτικής εκδίπλωσης αναλαμβάνουν οι παραγωγικές δυνάμεις.
Ελπίζω να σε κάλυψα...
ΥΓ. Εκτός από τον Αμάραντο ηδονιστές χαρακτηρίζονται ο Ντε Σάντ από το χώρο της φιλοσοφίας, ο Όσκαρ Ουάιλντ από το χώρο της λογοτεχνίας αλλά και οι ιμπρεσιονιστές από το χώρο της ζωγραφικής. Καθένας διαλέγει τα παραδείγματα που τον εκφράζουν καλύτερα.
"...αυτονομημένα υποκείμενα τα οποία εκδιπλώνουν χωρίς εξωτερικούς περιορισμούς την προσωπικότητά τους στα πλαίσια της αυτοπραγμάτωσης."
Στην Αισθητική αναφέρεσαι καλό μας ή σε κάποιο μυστικιστικό Δόγμα περί Τριαδικότητας?
Ειλικρινά δεν καταλάβαμε Κύριον...
Για κάνε το λίγο ποιο λιανό το θέμα μπας και το πιάσουμε.
υγ.Δεν ξέρουμε για σένα,πάντως εμείς επιλέγουμε τα παραδείγματα που αντιλαμβάνεται ο άλλος καλύτερα!
:-Ρ
7...χαχαχα είσαι απίστευτος, τόσο που ούτε να σου θυμώσω δεν μπορώ.
Εν συντομία τώρα η εκδίπλωση χωρίς εξωτερικούς περιορισμούς αναφέρεται στην απόλυτη ελευθερία αυτοπροσδιορισμού του σύγχρονου ανθρώπου χωρίς να υπακούει σε καμμία θεολογική, ιστορική ή οικονομική αναγκαιότητα.
Τα υπόλοιπα από κοντά...
Ιδεατέ μας Pico,
Να μας συγχωρέσεις καλό μας,αλλά δεν υπάρχει πουθενά "απόλυτη ελευθερία αυτοπροσδιορισμού του σύγχρονου ανθρώπου ".
Και κανείς ποτέ μόνος του δεν αυτοπραγματώνεται.
Τα γιατί από κοντά...
;-)
7...η ελευθερία στην οποία αναφέρομαι είναι ένα "δέον" το οποίο δεν έχει φυσικά πραγματοποιηθεί αλλά παραμένει σαν ανοιχτή δυνατότητα από τη στιγμή που εκλείπουν οι αντικειμενικοί περιορισμοί της θείας τάξης, ή της ιστορικής αναγκαιότητας που ωθεί την ανθρώπινη κοινότητα σε κάποιο αναπόδραστο τέλος. Σε αυτό συνέκλιναν τόσο η μαρξική όσο και η φιλελεύθερη φιλοσοφική θεώρηση.
Υφίστανται σήμερα αυτοί οι περιορισμοί;
Δημοσίευση σχολίου