Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 26, 2008

ΙΕΡΕΣ ΜΠΙΖΝΕΣ


Το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού δεν είναι ο σοσιαλισμός...αλλά ο μοναχισμός. Εκεί ο πιστός, από τη στιγμή που δεν αναλώνεται σε οράματα «επίγειας» κοινωνικής ολοκλήρωσης, διατηρεί σταθερό τον προσανατολισμό του στο επέκεινα και τη θεολογική ερμηνεία της ιστορίας και επομένως αλώβητη την προσωπική του σχέση με το Θεό και Δημιουργό του.
Η επίμοχθη και επικερδής συμμετοχή του πιστού στο κύκλωμα καπιταλιστικής συσσώρευσης ερμηνεύεται από τον ίδιο ως σημάδι θείας εύνοιας πράγμα που του επιτρέπει να διατηρεί ακέραια την ελπίδα αποδοχής του από τη μεταφυσική κοινότητα των ολίγων και εκλεκτών.
Το μοντέλο αυτό θεολογικής ερμηνείας του βίου που επεξεργάστηκε ο μοναχός Εφραίμ και οι συνακόλουθοί του στη μονή Βατοπεδίου γνωρίζει, τα τελευταία χρόνια, τέτοια επιτυχία που προσελκύει στις τάξεις του πλήθος επιφανών συμπολιτών μας, πολιτικών και επιχειρηματιών. Αυτοί οι γεννημένοι νικητές της ζωής επιθυμούν να κεφαλαιοποιήσουν τα επίγεια κέρδη τους μεταφέροντάς τα και στο επέκεινα.
Για όλους τους υπόλοιπους «κοινούς» θνητούς η «κόλαση» συνιστά μονόδρομο.

ΥΓ. Η σατυρική εκπομπή «Ελληνοφρένεια» μου έδωσε την αρχική ιδέα. Για τα υπόλοιπα υπεύθυνος είναι ο Max Weber.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Feel good......

7Demons είπε...

Μην το γελάς καθόλου.
Από την ύστερη Αρχαιότητα και στο Μεσαίωνα ειδικά,ή κυρίαρχη "θεολογική" άποψη ήταν ότι η συσσώρευση πλούτου αποτελεί σημείο "Θείας" Εύνοιας.
Τόσο πολύ είχαν στρεβλώσει και αντιστρέψει τα σαφή Ευαγγελικά λόγια...

Έχεις πρόσκληση.Για πέρνα από το μλόγκ.

Ανώνυμος είπε...

Ντροπή σας να βάλλετε εναντίον των λίγων πνευματικών ανδρών που έχουν απομείνει στον τόπο μας. Που θα πάει πιά αυτή η κατάσταση?

Pico είπε...

7...η συσσώρευση πλούτου, εφόσον μιλάμε για την Καθολική εκκλησία, δεν ήταν ακριβώς απόδειξη θείας εύνοιας αλλά μέσο για τη διενέργεια "αγαθών" έργων απευθυνόμενων προς τους φτωχούς.

Pico είπε...

Ανώνυμε...έχεις απόλυτο δίκιο. Που θα πάει αυτή η κατάσταση με τους πνευματικούς άντρες;

7Demons είπε...

Καθολική και Ορθόδοξη,μια χαρά ήξεραν να νταβαντζάρουν τους φόβους του κοσμάκη για το μεταφυσικό.
Και φυσικά να τους εκμεταλέυονται ανερυθρίαστα,στον όνομα πάντα της φιλευσπλαγχνίας και της αγαθοεργίας-με ελάχιστες πάντα φωτεινές εξαιρέσεις,έτσι για να επιβεβαιωθεί ο κανόνας...