«Καλλιτέχνης θα πει να μη μετράς, να μη λογαριάζεις, να ψηλώνεις όπως το δέντρο, που δε βιάζει το χυμό του, που αδείλιαστο αψηφάει τις ανοιξιάτικες μπόρες, χωρίς να φοβάται μη δεν έρθει το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι έρχεται. Έρχεται, όμως, μονάχα για κείνους που ξέρουν να προσμένουν, ξένοιαστοι και γαλήνιοι σα να είχανε μπροστά τους την αιωνιότητα». (Ρ.Μ. Ρίλκε, «Γράμματα σε έναν νέο ποιητή»).
ΥΓ. Για όλους όσους αισθάνονται ασφυξία από την πραγμοποίηση της ζωής μας.
ΥΓ. Για όλους όσους αισθάνονται ασφυξία από την πραγμοποίηση της ζωής μας.
3 σχόλια:
Επίσης καλλιτέχνης θα πει ο ταλαντούχος(ή και ατάλαντος,αλλά καλός δημοσιοσχετίστας),που κάπου πρέπει να βρει πάτρονα,μαικήνα,τσατσά ή χορηγό(συνήθως ακαλλιέργητο αλλά οπωσδήποτε παμπλούτου) να τον στηρίζει οικονομικά για να μπορεί αυτός να κάνει Τέχνη.
Σκατά.
Κοινός παρονομαστής όλων το χρήμα...
Φίλε μου δεν έχεις καθόλου άδικο...Ας αφήσουμε όμως μια χαραμάδα "ανοιχτή"...
Δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλοιώς.
Μόνο που οι πολλές χαραμάδες,έχουν κάνει εκνευριστικώς τα πράγμαα σουρωτήρι.
υγ.Θέλω σινεμά λέμε!
Δημοσίευση σχολίου