Ο Γερουσιαστής Barack Obama ανακηρύχθηκε 44ος πρόεδρος των Η.Π.Α. Η νίκη του συνιστά μια απτή επιβεβαίωση της ελκτικής δύναμης που ασκούν τα κοινωνικά οράματα. Γιατί το «Αμερικάνικο όνειρο» συμπυκνωμένο στο σύνθημα «yes we can» δεν εξαντλεί τη δυναμική του στην «ανοιχτή» κοινωνία που υποδέχεται αμερόληπτα, πέρα από φυλετικές ή άλλες διακρίσεις, τα μέλη της και επιβραβεύει τα περισσότερο ικανά από αυτά διαφυλλάτοντας τις αρχές της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Το Αμερικάνικο όνειρο του νέου προέδρου μεριμνά, βασιζόμενο στις ίδιες ακριβώς αρχές, και για τους λιγότερο ευνοημένους της ζωής. Αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος διασφάλισης της πολιτικής και κοινωνικής ενότητας καθώς «δεν αποτελούμε μια απλή συνάθροιση ατόμων, ένα συνοθύλευμα ατομικών συμπεριφορών, αλλά Ηνωμένες Πολιτείες».
Σήμερα, περισσότερο ίσως από ποτέ, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται το όραμα που ενσαρκώνει ο νέος πρόεδρος. Ταυτόχρονα ο παγκοσμιοποιημένος «οικονομικά» πλανήτης χρειάζεται, το ίδιο επιτακτικά, ένα αντίστοιχο «μύθο» για να αντιμετωπίσει τα πολύπλοκα κοινωνικά, οικολογικά και οικονομικά προβλήματα που εγείρει η ανεξέλεγκτη δράση του τεχνολογικού πολιτισμού, η ασύδοτη λειτουργία του κερδοσκοπικού Κεφαλαίου. Ένα μύθο απεγκλωβισμού της πολιτικής από τη διαχειριστική της διάσταση και επαναφοράς της στο «δρόμο» του οραματικού κοινωνικού μετασχηματισμού. Αυτός ο μύθος αξίζει να μη διαλυθεί προσκρούοντας στο σκληρό τείχος της πραγματικότητας.
Κλείνω θυμίζοντας μερικές φράσεις από το προοίμιο της ιδρυτικής συνταγματικής πράξης των Η.Π.Α., της περίφημης Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας. «Κρατούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες, ότι όλοι οι άνθρωποι πλάστηκαν ίσοι, ότι προικίστηκαν από το Δημιουργό τους με μερικά απαράγραπτα δικαιώματα, όπως αυτά της ζωής, της ελευθερίας και της αναζήτησης της ευτυχίας. Για να διασφαλιστούν αυτά τα δικαιώματα καθιερώθηκαν οι κυβερνήσεις των ανθρώπων, αντλώντας τη δίκαιη εξουσία τους από τη συγκατάθεση των κυβερνωμένων...».
